Eerlijk durven kijken naar mijn eigen leven – ook de pijnlijke stukken – bracht mij ontspanning, rust en vreugde. In mijn werk zet ik me telkens opnieuw in om dit ook voor anderen dichterbij te brengen.

Levenspad

Vroeger was het leven zwaar voor mij. Mijn trauma’s drukten op mij, waardoor ik in overlevingsmodus ging. Mijn lichaam was één brok spanning en handelde steeds vanuit wil en discipline. Door mijn trauma’s en thema’s aan te pakken, herontdekte ik mijn levensvreugde.

Als kind bevond zich naast ons huis een bos, waar ik mij erg thuis voelde. Hier kon ik het contact met moeder aarde, de natuur en de dieren volop beleven. Op mijn elfde verhuisde ik naar een rijhuis zonder groen. Het was een groot verlies om mijn toenmalige vrienden en ‘mijn’ bos te moeten achterlaten. Vanaf mn 12de werd mijn vader terminaal en was mn moeder bezig met de zorg voor mn vader. Na een lang aftakelingsproces (harttransplantatie, keelkanker, ….) stierf hij toen ik 24 jaar was.

Op mijn 24ste deed ik 6 maanden vrijwilligerswerk in Honduras (midden-Amerika). Daarna werkte ik 4 jaar in MPI Het Anker te Brugge, waar ik gedragsmoeilijke kinderen en hun ouders begeleidde. Vanaf 2006 werkte ik 7 jaren aan de Arteveldehogeschool Gent bij de opleiding (Banaba) van de ‘Creatieve Therapeuten’. Ook startte ik toen met mijn zelfstandige praktijk waar ik nog steeds gebruik maak van familieopstellingen zowel in individuele begeleidingen als in groep.
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen.

Opleiding

Ik behaalde mijn licentie in de psychologie in 1999 (major psychoanalyse). Hier leerde ik mijn basisconcepten (overdracht, projecties, herhaling, systeemdenken, ….) en basishouding (niet oordelen, niet invullen, luisteren, …) als psychologe. Wat ik in mn universitaire opleiding miste was de lichaamservaring. Voor mij is het belangrijk om te voelen waarover de theorie gaat, niet alleen verstaan. Op mijn 26ste kwam ik voor de eerste keer in aanraking met familieopstellingen. Dit was voor mij een openbaring. Hier kwamen de theoretische concepten van Freud voor mij tot leven. 2 jaar later volgde ik een opleiding in Open Mind en op mijn 30ste leidde ik maandelijks familieopstellingsnamiddagen. Daarna heb ik mij nog jaren bijgeschoold in trauma-heling, rouwverwerking, coaching, visualisaties begeleiden, hypnose, helder waarnemen, soundhealing, ….

Missie

Vanaf mijn 12 jaar werd mijn papa terminaal. Door een harttransplantatie (toen ik 14 jaar was) kon hij nog 10 jaar langer leven maar het was jammergenoeg een aftakelingsproces. Mijn mama haar leven bestond uit haar job, hem verzorgen en het huishouden rond krijgen. Voor mij was er weinig ruimte over. Om niet extra tot last te zijn, ben ik een houding gaan aannemen van helpen, ondersteunen en mezelf en mijn emoties wegcijferen. 

Het is een hele weg geweest om mezelf en mijn behoeften terug te vinden, mijn grenzen leren voelen en durven aangeven, mijn oude betekenis loslaten (de ander die mij nodig heeft), een nieuwe betekenis toelaten (mezelf op de eerste plaats zetten) en leven en genieten ip overleven.

Ik wil je stimuleren om jezelf op de eerste plaats te zetten, om te luisteren naar je eigen behoeften en deze te durven invullen, om steunend te zijn voor anderen vanuit je eigen kracht en niet vanuit een tekort, niet vanuit een ‘erdoor-zitten’, niet vanuit een behoeftigheid (bijvoorbeeld nood aan bevestiging, bestaansrecht,…).

Wij leven in een tijdsgeest waar de oude manier van omgaan met problemen, nl ze wegduwen of een façade opzetten, niet meer werkt. We hebben te kijken naar onze gekwetstheden, deze ruimte te geven of te transformeren. Op deze manier kunnen we leren en groeien uit onze uitdagingen en innerlijke conflicten. Pas dan kan onze kwetsbaarheid, onze kracht worden.   

Ben jij klaar om je problemen onder ogen te zien, jouw les te leren en plaats te maken voor jouw licht?

Hoe meer je je eigen trauma’s durft aankijken en verwerken, hoe meer je in je lichaam zakt. Hoe meer je in je lijf zit hier op aarde, hoe meer je aantrekt wat jij nodig hebt.